Volgers

Volgers

vrijdag 30 september 2016

schrijvers lezen

Soms kom ik via een blog,tijdschrift of gewoon in de bieb een boek tegen van een schrijver,die ik niet eerder las. Het kan zo boeiend zijn, dat ik meteen op ga zoeken,welke boeken ,die schrijver nog meer geschreven heeft. En dan lees ik  een heel stel boeken van hem/haar achter elkaar.
Dat had ik een paar weken geleden met vader en dochter Terlouw. Ik wist,dat ze samen detectives schreven,maar had nooit een boek van hen geleend. Op een tafel in de bieb stond een boek van die twee. Het was een aangenaam spannend boek. Niet van dat overdreven helden-gedoe. Dus heb ik alle delen gereserveerd en ben daar nu regelmatig in verdiept.
Heerlijk in het zonnetje in de tuin,de laatste weken. En vanaf vandaag wat meer binnen bij de kachel op waakvlam. Want een klein beetje warmte om het vocht te verdrijven is nu nodig


donderdag 29 september 2016

namen

Er was een klein probleempje. We zeiden bijna tegelijk "Joost zal het weten". Om vervolgens melig verder te gaan "Moeten we Joost maar eens vragen". Ineens vroeg ik me af,waar die uitdrukking vandaan komt. En of er een oorspronkelijke Joost geweest is,die veel wist.
Toen kwamen er meer namen met daaraan gekoppelde eigenschappen naar boven.
Iemand is een Jan Doedel of Jan met de korte achternaam. Wat eigentijdser is er Jan modaal.
Wil je niet beduveld worden ,dan ben je gekkie Henkie of gekke Gerrit niet.
Een heel net iemand is een Pietje precies
Wat Abraham met mosterd heeft,weet ik niet.
Vrouwen namen komen minder voor. Hooguit bij een man,die van wijntje en Trijntje houdt.
Ongetwijfeld zijn er meer van zulke uitdrukkingen. Ze zullen door jongeren niet veel meer gebruikt worden en langzaam uit de taal verdwijnen.


Dit was mijn vader. Zijn naam was Piet en hij was inderdaad precies.

woensdag 28 september 2016

balen

Omdat Merle als pup wagenziek was,hebben we nooit de gewoonte ontwikkeld, met haar naar het strand te gaan. Er waren in de buurt twee wandelroutes,waar ze gewoon los kon lopen en naar hartelust kon snuffelen en spelen.Ook later,toen ze niet meer spuugde, pakten we niet meer de auto.
Het stuk dijk langs het kanaal is ideaal.Mooie natuur,water om af te koelen en op een doodenkel konijn na geen gevaar .Bovendien zijn er regelmatig andere honden om te spelen.


Helaas daar komt een mountainbikepad. Dat betekent in weekenden en op mooie avonden meer oppassen en de hond bij je houden. En hopelijk geen  aanlijngebod . Daar baalde ik al van.
Mijn man fietst vrijwel dagelijks naar het stuk oude aanvoerweg van het vroegere veer van Vlissingen. Dat is afgesloten voor alle verkeer. met de fiets kun je net langs de hekken.Merle loopt los,zit achter fazanten aan en sloot vriendschap met de schapen.Ik wist,dat daar een keer een bestemming voor zou komen.
Inderdaad die weg wordt weer in gebruik genomen als aanvoerweg naar de nieuw te bouwen marinierskazerne. Zo verdwijnt er weer een stuk,  waar meer mensen hun hond los kunnen laten lopen


Regelmatig fietsen we met de hond naar een kringloopwinkel. Het fietspad daar is nu afgesloten en fietsers moeten over de rijweg.Ook dat wordt een weg naar de nieuwe kazerne. Met steeds meer bouwverkeer. Niet leuk en echt veilig fietsen meer. We moeten maar een andere route en kringloopwinkel zoeken.
Ik hoop,dat al die veranderingen nog even op zich laten wachten. Misschien is Merle dan zo oud,dat een rondje door het dorp genoeg voor haar is.
Maar ik baal er wel van.

dinsdag 27 september 2016

koud

Vannacht werd ik wakker en had het koud. Ik trok een dik shirt over mijn nachthemd en legde een deken op bed. Straks zal ik het donzen winterdekbed te voorschijn halen. De zomerversie blijft nog even in de buurt. Komt er een warme nacht,dan wissel ik ze snel.
Ook op de fiets was de koude nacht voelbaar. Ik had al een dikkere jas aan. En bedacht,dat bij een nog lagere temperstuur de wollen muts op gaat.
De temperaturen,die naar herfst en winter wijzen, zijn in tegenspraak met het zonnetje overdag. De laatste dagen zat ik regelmatig in de zon te lezen. En ben zelfs nog iets gebruind. Echt zo'n tijd om laagjes-kleding te dragen.
Ik verheug me op de herfst.De kleuren en geuren. De groenten,die bij dit seizoen horen. De soepen en stoofpotten. De nieuwe oogst appels en peren. Maar ook de herfststorm en regen. Het knus thuis zijn.
En misschien aan het eind van het jaar nog een keertje in de sneeuw lopen.


maandag 26 september 2016

bommen

Begon andere jaren na de herfstvakantie regelmatig het afsteken van vuurwerk, helaas begint het dit jaar nu al. Zo af en toe horen we hier strijkers en van die ratels.
Maar gisteren klonk de klap van een bom. Ik dacht echt,dat er een explosie in de buurt was. Het geluid had ook een nagalm.  Toen er geen brandweersirene klonk, maar er een tweede knal en later nog meer volgden, wist ik dat het vuurwerk was. Diverse honden in de buurt begonnen te blaffen.
De eerste twee dreunen verdroeg Merle gelaten. Maar naarna werd ze zenuwachtig. Kroop achter de stoel, ging toch weer door de keuken drentelen . Ze wilde zelfs naar buiten, maar dan moest ik mee.
Ik zocht het flesje Bach-rescue op. Toen het stil bleef , ging ze gelukkig rustig in haar mand liggen.
Dat kan nog wat beloven voor de komende drie maanden. Andere jaren was de politie aktief op zoek naar vroege vuurwerk-gooiers. Misschien de volgende keer maar eens bellen. Wie weet komt een politieauto dat groepje bij toeval tegen.
De Bach-druppels blijven in de keukenkast staan. Ik hoop,dat het bij af en toe knallen blijft de komende maand. Half november wordt het een dagelijks geluid.


zondag 25 september 2016

afval

Aan de dijk liep een jonge vrouw met haar hondje. Ze had werkhandschoenen aan een een bijna volle vuilniszak bij zich. Ik zag haar bukken, om een stuk plastic op te rapen. We raakten aan de praat. Regelmatig maakte ze een stuk van de uitlaatroute schoon. "Ik ergerde me aan al dat vuil en dan kun je er beter iets aan doen"zei ze.
Dan ben ik met  zo ongeveer één stuk vuil per dag opruimen maar een kleintje. Bovendien pakt Merle plastic flesjes in de bek,die helpt me. De mevrouw had een beagle en dat ras is niet af te richten op vuil rapen.
Wat ik altijd wel opruim, zijn gevaarlijke stukken plastic voor honden. Als ze zoiets binnenkrijgen, kan dat goed mis gaan. Laatst had een andere hond een zachte bal gevonden en kapot gebeten. De plukken synthetische watten lagen in het gras. Een speelmaatje van Merle wilde er al van gaan eten. Gelukkig had ik het zakje,waar ik altijd de natte bal in bewaar.
Zo'n ontmoeting met een bevlogen mens maakt, dat ik vertrouwen heb ik de toekomst. Dat er voldoende jonge mensen zijn met oog  en daden voor het welzijn van de aarde. Ze stimuleerde me, om meer op te ruimen.
Dat kon ik tegen de schemer al in de praktijk brengen. Ik liep maar een klein eindje met de hond. In die 9 uur tussen het opruimen van die mevrouw en mijn wandeling vond ik al weer een chipszak en twee flesjes. Ik ga zo veel mogelijk een plastic zakje meenemen.



zaterdag 24 september 2016

rommelroute

In de straat is men bezig met de voorbereidingen voor de fiets-rommelroute. Wat maakt dat ineens een levendiger straatje,als er koopwaar staat. Ik heb de plattegrond gedownload en ga straks op pad.


 Vrienden verkopen kleding voor hun dochter. Wie weet vind ik daar nog iets.
Ook heel leuk is, dat men op diverse punten eten en drinken verkoopt. Ik zag al in de tuin van buren een klein terrasje. Misschien ga ik ergens wat drinken met de hond, op de terugweg van het kanaal. Mijn man is niet thuis,dus ik hoop dat Merle stil blijft. Ze zal wel constant door het raam naar buiten kijken met al die mensen,die daar bezig zijn.
Het is schitterend weer voor een fietstochtje door alle kleine straatjes in het dorp.

vrijdag 23 september 2016

volle bak

Vannacht had ik een droom,waarin een medestudente van heel vroeger voorkwam. Dan vraag ik me af "Hoe komt zo iemand,die ik maar oppervlakkig kende ineens 50 jaar later in een droom te voorschijn?"Ik besef,dat het geheugen,als je bijna 70 jaar bent zo langzamerhand een volle bak moet zijn. Misschien glipt daar af en toe spontaan iets uit.
Ik kan me toch verbazen hoe een waarneming ineens een trigger kan zijn,voor herinneringen,waarvan ik niet besefte,dat ik ze nog had. Zo zette ik op facebook iets over cactusvijgen. Jopie reageerde met het woord "Algarve". En ineens wist ik,dat ik die vrucht ooit tijdens een vakantie op Madeira had gegeten. Toen wist ik de naam niet.



Ik mijmer wel eens over het geheugen. Zitten al die herinneringen verborgen in hersencellen? Of bevindt het geheugen zich net als tegenwoordige data "in the cloud"? En is het bewustzijn oneindig ?
Komen gedachten over nu of het verleden "aanwaaien"en zijn het niet mijn gedachten?Gaan ze ook weer vanzelf? Jaren geleden las ik over het gedachtengoed van advaita. Het kwam als een dreun binnen. Maar als ik mijn denken gebruik,om het allemaal te snappen, is er alleen maar verwarring. Trouwens wiens denken?
 De droom leek echt. Misschien een droom in de droom van het leven?

donderdag 22 september 2016

boodschappen

Vlak bij in de polder is een leuke landwinkel. Jammer genoeg verkopen ze op bio-gebied alleen maar vlees. Ik fietste door een herfstig laantje om daar soepbotten te kopen. Buiten lagen kleine appeltjes,nieuwe oogst, te geuren. Ik nam er een paar mee. Ze smaakten heerlijk.
Straks fiets ik naar de markt in Middelburg. Daar ga ik gewoon eens even alle kramen langs. Dat is lang geleden. Want in de zomervakantie  staat het er stijf van de toeristen. Dan haal ik snel,wat ik nodig heb.


Bij de natuurvoedingskraam hebben ze misschien wel ongebrande pinda's. Ik keek gisteren de opname van "koken met van Boven" En wil die zelfgemaakte pindakaas eens uitproberen. Ik leer altijd wel iets van haar. Zo bakte ze brood met een andere verhouding roggemeel en speltbloem,dan ik gebruik. Mijn broden zijn een derde speltbloem,speltmeel en roggemeel of maismeel.  Eens kijken hoe meer roggemeel smaakt.
Het is heerlijk weer. Ik stap op de fiets voor een tochtje langs het water.

woensdag 21 september 2016

ontspannen

Wat een heerlijke herfstochtend. Vest-aan-kou en windstil. Ik ben al weer gewend aan mijn dorpsrondje. Want het is echt te donker om nog aan het water te fietsen.
Met die warme weken had ik een massage uitgesteld tot gisteren. Terwijl ik voor de deur stond te wachten, sprak een meneer mij aan. Hij wilde graag snel een massage en vroeg naar mijn bevindingen. Ik kon alleen maar een positief verhaal vertellen. De deur ging open en de meneer vroeg eventjes tijd. Voor mij prima,ik kon me vast uitkleden. Ik hoorde,dat er meteen voor die avond een afspraak gemaakt werd. Direkte reclame.


Wat een verwennen is dat. Op mijn verzoek is de muziek uit. De mevrouw moest er de eerste keren aan wennen,maar nu is het heerlijke stilte. Zo'n moment voelt tijdloos. En is eigenlijk veel te snel voorbij.
Ik had van te voren een pan soep klaargemaakt. Zo aten we een lichte maaltijd om daarna nog in de tuin thee te drinken. Ik ben altijd helemaal rozig na zo'n massage.En zat de hele avond ontspannen na te genieten

dinsdag 20 september 2016

toneelstuk

Vanmiddag ga ik hoedjes kijken. De laatste jaren zijn er minder dames,die op prinsjesdag een aparte hoed dragen. Maar het blijft een bron van verbazing voor me. Ook de kleding.
Zou er iemand zijn,die in een goede tweedehands zaak haar pak/japon voor vandaag gekocht heeft? Zijn er behalve die enkele milieu-politicus nog meer dames met kleding van biologische katoen, zijde hennep of brandnetel?
Ook vraag ik me af of er iemand van te voren wat onzeker voor de spiegel staat te draaien. Zo van "Zit die jurk echt goed? Passen mijn schoenen er wel bij? Zal mijn hoed niet afwaaien?"Ik vraag me ook af in hoeverre het modeshow en statussymbool-gehalte mee speelt.
Misschien wordt er wel een vermaakte jurk van een paar jaar geleden gedragen.
Verder is voor mij dat hele gebeuren een duur toneelstuk. Al die paarden,koetsen en pronk-pakken van de mannen er om heen. Daar zouden heel wat kinderen een sportabonnement van kunnen krijgen.
De troonrede is mooi om te luisteren. De koning heeft vast goed kunnen voorlezen vroeger voor zijn kinderen. Het lijkt me moeilijk om te schrijven. Komt de bedoeling van de woorden  wel aan de bij de luisteraars? Vaak wordt alles kapot geanaliseerd en dat lijkt me misverstaan in de hand werken.
Ik hoop op mooi weer voor al die mensen langs de route,die van vandaag een feestje maken.




maandag 19 september 2016

bijbelverhalen

Ergens las ik over "de bijbel voor ongelovigen". Een vrije en humoristische bewerking van de bijbelverhalen.. Ik lees het met een steeds terugkerende glimlach.



Maar het is ook een stuk herkenningVerbazingwekkend hoeveel er van vroeger is blijven hangen. Ik moet als kind doordrenkt zijn geweest met die uiting van het christelijk geloof.
Nu was ik altijd al een kind,dat genoot van vertellen en voorlezen. In ons 50-er jaren gezin werd elke middag na de warme maaltijd voorgelezen uit de kinderbijbel. Mijn zusje en ik op schoot bij mijn vader. De bijbel met de mooie illustraties op tafel. Zo konden wij meekijken. Prachtig vond ik het. Hoewel er voor mij weinig verschil was met de verhalen,die 's avonds voor het slapen gaan werden voorgelezen. Als het maar spannend was.
Ook op de lagere school werd er uit de kinderbijbel gelezen. Daar was ook de zondagsschool. Met twee begeleiders,die ware verhalenvertellers waren. Ik zie ze nog voor me.
Zo kreeg ik een basis van bijbelkennis. De twijfel aan het letterlijk nemen van alles kwam pas met de puberteit.Tegelijk met het verzet tegen alle ge- en verboden,die bij zo'n opvoeding hoorden. Toch beschouw ik het weet hebben van het christelijk gedachtengoed als waardevol.

zondag 18 september 2016

zondag

Er hing een nog bijna volle maan aan de hemel. Ik zag hem langzaam verdwijnen achter de wolken. Het was net licht genoeg om langs het water te fietsen. De grond en bomen waren nog nat van de regen. Dat gaf een heerlijke geur. In gedachte voel ik dan de negatieve ionen rond zweven en adem ze diep in.


Ooit had ik een ionisator gekocht voor mijn leslokaal. De nare droge lucht had ik geprobeerd weg te krijgen met een paar planten. En in de winter natte handdoeken op de verwarming. Maar pas met de ionisator werd het een aangenaam binnenklimaat. Ik had niet meer aan het einde van een lange lesdag een pijnlijke keel.
Collega's gebruikten mijn lokaal graag voor een vergadering . Het was daar zo prettig. Wisten zij veel,wat dat zwarte kastje boven op de kast was.
Ook zette ik op een bepaald moment een geurlampje met citroenolie neer. Als de leerlingen er om vroegen, deed ik het aan. Wel met de bepaling, dat iedereen de geur prettig moest vinden.
Maar vanochtend aan het water kreeg ik de  geur met zijn gezonde inhoud helemaal gratis van moeder natuur.

zaterdag 17 september 2016

oogst

Het zal wel een restant van een oergevoel zijn. Maar in deze tijd van het jaar krijg ik zin om mijn voorraad na te kijken. Waar nodig is op te maken en voor de winter nieuw te kopen of maken.
Het begon gisteren met de koelte. Ik had nog oude bieten en bataat liggen. Met die warmte deed ik de oven niet aan. Maar nu schoof ik met de schalen groente er ook nog een broodje bij.




Ook inspecteerde ik mijn potjes kruiden. Heel oud spul ging helaas weg. Wat ik  weinig gebruik, vervang ik niet meer. Drie restjes kaneel pasten in één potje. Schoongemaakt is het nu een meer overzichtelijk geheel.
In de kast stond een onsmakelijk geworden restje bouillonpoeder. Ik gebruik tegenwoordig af en toe een blokje. Dat is in kleinere verpakking te koop.Een pak meel en twee potten bonen moeten echt de komende maanden worden opgemaakt.
Er staat al een pan soep te trekken. Straks maak ik een restant pompoen en wat druiven op in een chutney. Hoewel ik geniet van dit heerlijke weer, zegt een deel van me "Laat de herfst maar komen."

vrijdag 16 september 2016

middeleeuwen

Soms zou ik wel eens een paar uur de gedachten en het wereldbeeld willen hebben van iemand uit de middeleeuwen.Dat moet zo heel anders zijn,ik kan me het niet goed voorstellen.
Een kleine wereld,die niet verder komt dan huis,dorp en misschien omgeving. Nieuwtjes van verder weg bereiken je pas later. Ook familie die ver weg woont daar weet je niet veel van. Bezoek van verre familie is er maar zelden.
Doordat zo iemand niet lezen en schrijven kan, wordt alles geleerd door waarnemen en onthouden. Waarschijnlijk had men in die tijd een beter geheugen dan wij nu.Het waarom van veel dingen is onbekend. Brood rijst met zuurdesem,maar men weet niet waarom. Levensmiddelen bederven. Het tegengaan daarvan is gebaseerd op ervaringen.
Ziekte komt en gaat.Net als de dood. Ziekteverwekkers kent men niet. Hygiene is er ook mondjesmaat. Wel kennis van kruiden,maar weer gebaseerd op ervaring.En in onze ogen wonderlijke medische ingrepen.


Het tijdsbesef moet heel anders zijn,als je alleen de zon en het daglicht als referentie hebt. De seizoenen markeren de grotere tijdsvakken.
Wat zal er angst geweest zijn,als er zoveel nog niet bekend is. Misschien met het geloof als houvast. Hoewel er manipulatie door de geestelijken voorkwam.
Ons wereldbeeld is zo anders door alles,wat we weten. Zouden er verdere veranderingen komen en er een homo informaticus ontstaan? Met de mobiel en andere electronica als verlenging van de zintuigen? Met zoveel meer mogelijkheden,maar verlies van vaardigheden zoals hoofdrekenen,kaartlezen en informatie onthouden?
Deze gedachten kwamen op door een gesprek over de maansverduistering van vanavond. In onze tijd aangekondigt via een nieuwssite. De buienradar vertelt  of het vanavond helder is. En het fototoestel met telelens maakt hopelijk mooie foto's. Wat anders moet dat in de middeleeuwen zijn geweest.

donderdag 15 september 2016

kefir

Waterkefir had ik nog nooit geproefd. Gisteren kreeg ik een glaasje. Leuk om ook eens te drinken. Maar melkkefir vind ik lekkerder. En kombucha als drankje ook.
Met dit warme weer merk ik, dat de kefir sneller dik wordt en iets zuurder smaakt.Ik probeerde al iets minder "plantje"te gebruiken. En het een tijdje in de koelkast te zetten.


Nu maak ik altijd een soort kwark van de kefir en eet alleen het bovenste dikke deel. Heerlijk vind ik het. De wei gebruik voor voor van alles,inclusief een beetje naar Merle. Alleen nu zijn er fruitvliegjes in de keuken. En moet ik de wei goed afdekken. Ze zijn er dol op. Ik zet een apart bekertje klaar als vliegenvanger.






Deze zomer wilde ik kombucha maken. Maar ik vroeg me af,of je ook te veel gefermenteerde produkten kunt eten en drinken. Naast ook nog eens een hoeveelheid groenten. Ik weet niet of de darmflora dat waardeert.


woensdag 14 september 2016

donorregistratie

Al vanaf mijn 21-ste jaar ben ik orgaandonor. Heel vroeger ging dat met een gewoon zelf geschreven briefje in je portemonnee. Daarna kwam pas een officieel kaartje en de registratie. Maar wat er nu gebeurt , vind ik triest.
Een wetsvoorstel over zoiets ingrijpends in een mensenleven is met één stem verschil aangenomen. Omdat een tegenstemmer vast zat in het openbaar vervoer. Dat is misschien naar de letter van de wet democratisch, maar voor mijn gevoel onjuist.
Ook het plan om op deze manier meer donoren te krijgen stuit me tegen de borst. Alsof de nederlandse bevolking één grote donoren pool is. Waaruit naar believen gegrepen kan worden,
als mensen niet heel bewust "nee"laten registreren. Er zullen mensen laks zijn. Of niet aan hun dood willen denken. En daardoor wordt er automatisch bij een mogelijk hersendood zijn gekeken of de organen bruikbaar zijn. Voor mijn gevoel deugt dat niet. Hoe zeer ik een zwaar zieke patient een nieuw orgaan gun.

dinsdag 13 september 2016

onverwacht.

Wilde ik wat tomaten naar de vriendin van de kleine smurf brengen "Zei haar man:"Ze komt ze zelf wel halen". Dat was een verrassing,  dat ze al naar ons huis kon fietsen. We zaten in de schaduw bij te praten. En proefden de havermoutkruidkoek. Geen ziekenbezoek van mijn kant, maar weer een stukje als vanouds.
 
 
Aan de dijk gebeurde later weer iets vreemds. Er kwamen mensen aan met een bordercollie aan een uitlooplijn. Ik weet, dat Merle een hekel heeft aan die honden. Dan ga ik in de berm staan met de hond aan de riem naast me zittend. Om die ander te laten passeren. Voor de tweede keer lieten die mensen hun hond met de snuit vlak bij Merle komen, terwijl ze stil bleven staan.Ik kon haar bijna niet houden. Hun hond begon ook nog te blaffen.  "Loop door alsjeblieft" zei ik. Een volgende keer laat ik de hond los en dan zien we wel, wat er gebeurt. Soms snap ik helemaal niets van mensen.
 

maandag 12 september 2016

koelen

De voordeur staat open. Ik voel het windje door de keuken trekken. In de oven staat een probeersel, een havermoutkruidcake. Nu waait de bakwarmte gelukkig weg.
Dit worden toch dagen met een koelte-beleid. Gordijnen ,ramen en zonwering dicht. En pas laat op de avond doortochten.
 

Gisterenavond zaten we weer bij de put. Ik realiseerde me, dat we daar een groot deel van de zomer de stoelen hadden staan. Vroeger was er de schaduw van de vlier. Maar sinds die dood is, staat de zon de hele middag op het grasveld.
Nu is het plaatsje het koelst van de hele tuin. Ik nam me voor, daar volgend jaar een echt terrasje van te maken. Een paar planten in de hoek en op de tafel. Alleen voor de emmers putwater heb ik geen andere plek.
Het begint heerlijk te ruiken. Als de smaak net zo is, wordt deze koek herhaald.

zondag 11 september 2016

herfst

Wat een heerlijke herfstmorgen. Nog schemer en door de zondag echt stil. Twee meeuwen zaten op een meerpaal met elkaar te communiceren. Het klonk bijna zielig, hun geluid. Ze reageerden echt op de hond. In de verte krasten de kraaien. Een vlucht ganzen vloog gakken naar het noorden. Ik was al vlak bij huis toen het begon te miezeren
 

Gisteren waren er allerlei activiteiten in het dorp. Folklorefestival, ringrijden, braderie en twee rommelmarktjes. Het is altijd leuk om te kijken. Ik vond niets, wat ik kon gebruiken. Bij de rommelmarkt van de kerk verkochten ze mooie schalen ,pannetjes en vazen. Maar mijn kasten staan vol.
Op het laatst stond mijn man bij het gereedschap en de elektrische apparaten. Ik ging buiten in een klein ommuurd  stukje tuin zitten wachten. Het was er stil.In de kerk speelde iemand piano. Het leek een privé -voorstelling. Bijna jammer, dat ik weer weg ging. De schreeuwerige drukte van de braderie in.
Over twee weken is er een rommelroute. Misschien, dat ik daar nog een trui en een jas vind.

zaterdag 10 september 2016

cholesterol

Het was een constructief bezoek aan de praktijkondersteuner. Ze begon al zo positief "Uw cholesterol is iets gedaald in vergelijk met de vorige keer. Al blijft het hoog". Kon ik maar 40 jaar terug in de tijd,toen waren er andere getallen de norm. Maar mijn HDL is hoog en dat maakt het geheel een beter plaatje.
Ik vertelde haar, dat ik zeker 8 jaar geleden het boek "de cholesterolleugen"las. En besloot de visie van die hartchirurg te geloven. Het maakt, dat ik me niet ongerust voel.
 

Voor mensen, die niets met statines  hebben, adviseert ze rode gistrijst.Ik vertelde van mijn olijfblad. En dat ik dat eerst een half jaar wil uitproberen. Qua voeding had ze af en toe een verhaal, waar ik een vraagteken bij zet. Maar een glimlach is net zo goed als instemming.
Ze vertelde ,dat een patiente haar cholesterolwaardes omlaag had gekregen door het dagelijks eten van een schijf citroen. Nu gebruik ik al dagelijks citroen, maar zal dat eens opvoeren. Ook grapefruit heeft invloed op de vetstofwisseling.
De huisarts is voorstander van de voedselzandloper. Dan eet ik helemaal goed in die visie
Over een half jaar merk ik al of niet de resultaten

vrijdag 9 september 2016

waarnemen

Wij denken wel, dat wat we waarnemen de werkelijkheid is. Maar het is maar een beperkt deel van alles om ons heen. Datgene, wat onze zintuigen kunnen bevatten.
Als ik de foto's zie op de blog "altijd mooi weer" besef ik de grenzen van mijn ogen. Een fotolens heeft een ander zicht op de materie. Wat zou het apart zijn, als we onze ooglens naar believen ook zo konden instellen.
Ons gehoor heeft maar een bepaald bereik. Dat merk ik ,als ik naar de reacties van Merle kijk. Soms zit ik bij de mijmerboom en vind het jammer, dat mijn oor niet gebouwd is op het horen van bomen. Of de geluidjes, die insecten of groeiend gras maken. De gesprekken van bloemen.
Mijn reuk is beter dan gemiddeld. Niet altijd even prettig. Ik hoorde laatst iemand die suikervrij eet vertellen, dat hij suiker in levensmiddelen ruikt.
Iemand met een super-tastgevoel lijdt aan een bepaalde afwijking. Die pijnlijk is.Ik vermoed, dat de beperkingen van onze zintuigen rust geven.
Hoewel het boeiend zou zijn om een schakelaartje te hebben. En ik door dat aan te zetten de energievorm van alles om me heen zou kunnen waarnemen. Maar gelukkig blijft onze zintuig-wereld nog heel veel moois bevatten
 

 

donderdag 8 september 2016

spel

Zo langzaam aan komt er al wat verkiezingsretoriek op de tv. Wel vroeg. Om daar nog een half jaar mee te worden lastig gevallen. Helaas is het moeilijk, om een item in b.v. journaal uit te zetten.
Ik kijk dan naar die (meestal) mannen met hun mooie verhaal. Ook let ik op hun ogen. Zouden ze werkelijk geloven, wat ze zeggen? En er van overtuigd zijn, mee te helpen aan een beter Nederland?
Of is het allemaal één spel? Gespeeld om de gunst van de kiezer te winnen. Zodat er straks wat meer macht is voor de eigen partij.  Ik vraag me af, wat iemand, die gespecialiseerd is in het lezen van lichaamstaal allemaal nog meer "hoort" naast alle mooie woorden.
 

Als ik dan lees, dat Dijsselbloem de topsalarissen en bonussen wil bedwingen, krijg ik een glimlach. Hoe lang wordt dat al gezegd. En wat komt er werkelijk van terecht. Het gunstige belastingklimaat kan niet worden aangepakt zonder economische schade. Het eigen risico blijft nog.
Ik ben benieuwd, welke maatregelen er op Prinsjesdag uit de toverdoos worden gehaald. En voor welke bevolkingsgroep die gunstig uitpakken. Zou het overeen komen met de mooie woorden, die we steeds meer gaan horen in aanloop van de verkiezingen?

woensdag 7 september 2016

de hele roedel

Er is op 2,5 km afstand een leuke kringloopwinkel, waar ik graag kom. We besloten er naar toe te fietsen. Mijn man ging eerst met de hond. Die laat hij dan op het stuk oude aanvoerweg van het vroegere veer van Vlissingen loslopen en jagen. Ik zette eerst nog oud papier buiten en volgde iets later.
Zo zat ik bij de afsluithekken te wachten. Terwijl mijn man terug fietste , zag Merle mij ineens. Ze zette het op een lopen. Er volgde een blije begroeting, alsof ze me dagen niet gezien had. De hele roedel was weer bij elkaar.
 

Maar dan ontstaat een probleem. Mijn man fietst voorop met de hond. Maar Merle kijkt steeds achterom, of ik wel volg. Dat is lastig rijden met een weerbarstige hond. Dus ik praat de hele tijd tegen Merle. Zodat ze weet, dat ik er nog ben. Het moet een wonderlijk gezicht zijn.
Bij de kringloopwinkel vond ik een passende spijkerbroek. Die had ik nodig. Het nadeel van tweedehands is, dat het sneller versleten is. Ik durf geen nieuwe jeans meer te kopen. Drukt de stof op mijn knieën, dan kan ik de broek weggeven. Dat is me al een paar keer overkomen. Maar deze jeans was ouder en flodderig, prima.
De hond was alle energie kwijt. Dook thuis onder de bessenstruik en bleef voldaan uitrusten.

dinsdag 6 september 2016

vulling

Een vriendin kwam theedrinken. Zij eet al 25 jaar glutenvrij. In die tijd moest ze strijd leveren met de huisarts voor een coeliakie-onderzoek. Ze vertelde, dat er steeds meer keuze in glutenvrije producten komt tegenwoordig. Maar wat ik niet wist, is dat glutenvrij brood en crackers minder vullen, dan de gewone. "Je blijft eten van zo'n duur pakje" zei ze. Ik herinner me, dat ik in het boek "broodbuik"ook zoiets las.
Vandaar, dat ze elke ochtend met een stevige soep ontbijt. Maar helaas niet altijd de energie heeft, om ook in de middag iets met groenten ,peulvruchten of ei klaar te maken. Jammer, dat we niet in hetzelfde dorp wonen, dan kon ik haar eens iets brengen van mijn lunch.
 

Wat me wel opvalt, is de prijsverhoging van veel gezonde artikelen in de laatste jaren. Of dat met de grotere vraag te maken heeft? Quinoa was oorspronkelijk vogelvoer hier en nu flink aan de prijs. Amandelen en amandelmeel heb ik ooit voor 6 euro de halve kilo gekocht. De prijs van speltmeel is dezelfde richting uitgegaan. Notenpasta's beperk ik tot de meer betaalbare tahin. En waarom gedroogde abrikozen zo duur geworden zijn? Ik vraag me af, wie daar flink aan verdient.
Mijn vriendin kwam onverwacht. Ik had net pannenkoekjes gebakken. En deze keer naast amandelmeel een restje spelt opgemaakt. Jammer, ze kon niet mee eten. Gelukkig was er chocolade.

maandag 5 september 2016

er in getrapt

Het is een echte nazomerochtend. Koel en windstil. Er krast een kauw in de buurt. Jammer, dat ik zijn taal niet kan verstaan. Het lijkt een alarmerende boodschap aan de rest van de  troep.Er scharrelen tegenwoordig ook eksters in de buurt. Ook die kunnen te keer gaan.
 

Ik werk weer op de "kapotte"laptop.  Hij bleef het gewoon doen gisteren. Mijn man weet niet meer,wat hij allemaal uitgeprobeerd heeft. In ieder geval zijn alle gegevens veilig gekopieerd. En zien we wel, of het euvel nog eens optreedt.
Ik ben er weer ingetrapt. Een proefabonnement op een krant. Al eerder kreeg ik van de buurvrouw een bon voor 2 wk PZC. Maar ik merk, dat voor mij een krant in de ochtend niet meer hoeft. Nu bood mijn zwager aan om een maand gratis de Trouw te krijgen. Die krant hebben we vroeger jaren lang gelezen. Dat speelde mee Ik zei "ja" voor ik goed nagedacht had.
Dus heb ik toch last van de "gratis- toch maar doen-opwelling. Terwijl ik in dit geval wist, dat ik er weinig plezier van zou hebben. En helemaal niet van plan ben me te abonneren. Nu moet ik gewoon alle mailtjes, brieven en misschien zelfs telefoontjes over me heen laten komen. Eigen schuld. En vervolgens niet meer iets willen, wat ik niet nodig heb, omdat het gratis is.

zondag 4 september 2016

vertrouwen

Het is een grijze donkere ochtend. Gelukkig had ik maar milde miezer met de ronde. Dit weer zet aan om het knus te maken in huis. Kaarsje aan, lekker ontbijtje en van de stilte genieten. Ik besef, dat het mijn eigen gevoelens zijn, die ik projecteer op de omgeving. Maar het voelt als een warme jas.
 
 
We kwamen vanochtend een mevrouw met een pupje tegen. Wat heeft zo'n diertje dan een vertrouwen in een grote hond. Merle staat dan een beetje zielig stil en laat alle gesnuffel,gelik en tegen zich op springen gelaten over zich heen komen. Dat beestje wordt pas de moeite waard, als ze er mee spelen kan.
Waar ik ook weer vertrouwen in het is de laptop. Die deed niets meer gisterenavond. Scherm zwart, niet meer opstarten. Nu hebben we van de meeste foto's en belangrijke documenten wel een back up. Maar niet van de e-mailadressen en alle wachtwoorden van internetwinkels.
Vannacht was mijn man nog aan het uitproberen. Ineens deed de laptop het weer. Om er na even opnieuw mee te stoppen. Zonet zette hij hem aan en ja, alles normaal.  Dat wordt eerst alle belangrijke dingen veilig stellen. En daarna voor reparatie wegbrengen. Ik heb er vertrouwen in,dat het goed komt.
 

zaterdag 3 september 2016

vervelend

Aan de dijk zag ik een aardige mevrouw in het gras  zitten met haar hondje. We kennen elkaar al jaren en hebben vaak leuke, niet oppervlakkige gesprekken. Aan haar houding en uitstraling dacht ik te zien, dat ze zorgen of verdriet had. Ik vroeg er naar en het was zo.
Dus ging ik naast haar zitten en luisterde naar haar. Merle lag achter mij op haar balletje te kluiven.
Haar hondje scharrelde aan haar kant rond. We hadden beiden alleen aandacht voor het gesprek en letten niet op de honden. Die zijn tenslotte ook al jaren lang goede maatjes.
 

Ineens was er achter mij een enorm gegrauw en gegrom. Het was één kluwen hond met blikkerende tanden. Merle door haar grootte bovenop. Ik kon niet bij Merle komen en sloeg haar met de werpstok. Ze ging achteruit. De mevrouw lukte het haar hondje weg te trekken. Maar die felle donder beet haar nog in de hand.
Ik vermoed, dat het hondje richting bal was gegaan. Merle heeft waarschijnlijk gegromd en die kleinere pikte dat niet. Het gevolg, de vlam in de pan.
Want vond ik dat vervelend. Nu ging die mevrouw nog beroerder naar huis. Met bloedende hand. En ze was al zo moe.
Helaas heb ik geen naam of telefoonnummer om te vragen of het goed is. Dat is het wonderlijke met "dijk-contacten" Hoe veel je soms van elkaar weet, het blijft bij velen "de mevrouw van dat hondje".
Als ik haar weer tegenkom, gaat het balletje in mijn zak en als het nodig is Merle aan de riem. Want dit wil ik niet meer.

vrijdag 2 september 2016

kaas

 
De allerlekkerste kaas is voor mij die van Loverendale. Helaas is de boerderij te ver om te fietsen. Maar een biowinkeltje op 3,5 km verkocht die kaas ook. Daar reed ik regelmatig naar toe. Zomaar een ritje en lekkere kaas. Omrij-kaas. En meestal nog wat andere producten.
Tot de laatste keer. Thuisgekomen nam ik een stukje. De smaak was anders, minder intens. Ik keek eens op de korst van de kaas. Niks Loverendale kaas, zoals altijd. Deze kwam van een andere boerderij uit de regio. Niet biologisch.
Wat jammer. Ik zal niet vaak meer naar die winkel fietsen. Gelukkig kan ik blijven genieten van mijn favoriet. In de natuurvoedingswinkel in Middelburg verkoopt men ze ook. Vanochtend moest ik toch mijn bril strakker laten zetten. En kwam ook met een stuk kaas en doos bosbessen thuis.
Ik kan jarenlang product-of merken-trouw zijn. En kom in deze steeds veranderende wereld regelmatig voor dit soort verrassingen te staan. Artikel wordt niet meer geproduceert, de samenstelling verandert. Of de winkel verkoopt het niet meer. Dan moet ik op zoek naar iets anders.
Maar met de kaas is dat nog niet nodig.

donderdag 1 september 2016

vals alarm

Mijn man zou vandaag pas thuiskomen. Vannacht werd ik wakker van wat gerommel beneden. Mijn eerste gedachte was "Oh Merle loopt te spugen". Ik zat overeind in bed en luisterde gespitst naar geluiden of mogelijk gejankt. Toen hoorde ik een deur dichtgaan en ik wist genoeg. Geen zieke hond,vals alarm.
 

 Wat gelukkig ook vals alarm was, hoorde ik zonet bij de huisarts. Omdat ik nog steeds af en toe vaag misselijk ben in de nacht, had hij een echo laten maken. Alles was goed. Dat was het eerdere bloedonderzoek ook. De homeopaat had geadviseerd om toch naar de huisarts te gaan voor alle zekerheid. Nu kan ik via kruiden en voeding uitvogelen, hoe de spijsvertering weer normaal wordt.
Omdat mijn cholesterol al jaren hoog is, kreeg ik het voorstel naar de praktijkondersteunster te gaan. Die heeft tegenwoordig een aantal adviezen over natuurlijke middelen op het gebied van cholesterol verlaging.
Hoewel ik zelf veel weet op dat gebied  en ooit goede resultaten had met olijfblad heb ik de afspraak gemaakt. Ik kan altijd iets leren van een ander. Bovendien vind ik het een goede insteek ,om ook zulke adviezen aan te bieden.